کد مطلب:280054 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:693

اوصاف حضرت مهدی
(یوم الخلاص ص 75):

قال رسول الله (ص): «المهدی منی، اجلی الجبهة، اقنی الأنف».

حضرت رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: مهدی (عج) از من است دارای پیشانی بلند و نورانی و بینی نازك كه پشتش اندكی برآمدگی دارد.

(یوم الخلاص ص 75):

قالا رسول الله (ص): المهدی من ولدی، وجهه كالقمر الدری، حسنة مستدیرة، اللون لون عربی و الجسم جسم اسرائیلی.

رسول خدا (ص) فرمود: مهدی (عج) از فرزندان من است چهره اش چون ماه درخشان و صورت گرد و زیبایی است رنگ او رنگ عربی و بدنش بدن اسرائیلی است.

(یوم الخلاص ص 75):

قال رسول الله (ص): (فی المهدی) وجهه كالدینار، اسنانه كالمنشار، و سیفه كحریق النار.

رسول الله (ص) درباره ی مهدی فرمود: چهره اش مانند دینار سفید دندانهایش همچون اره و شمشیرش مانند آتش سوزان است.

(یوم الخلاص ص 76):

قال رسول الله (ص): المهدی طاووس اهل الجنة، علیه جلا بیت النور.



[ صفحه 128]



رسول اكرم (ص) فرمود: مهدی (عج) طاووس اهل بهشت است بر او پرده های نور باشد.

(یوم الخلاص ص 76):

قال امیرالمؤمنین (ع): المهدی اقبل اجعد، هو صاحب الوجه الاقمر، و الجبین الازهر، صاحب الشامة و العلامة. العالم الغیور المعلم المخبر بالاثار.

حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مهدی (عج) روشن و خوشرو و موی مجعد دارد. دارای چهره چون ماه و پیشانی درخشان است صاحب خال و علامت است دانشمند غیرتمند و آموزگاری است كه خبر از آثار می دهد.

(یوم الخلاص ص 77):

قال امیرالمؤمنین (عج): حسن الوجه، حسن الشعر، یسیل شعره علی منكبیه، ونور وجهه یعلو سواد لجبته.

حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «مهدی (عج)» زیبارو و زیبا مو است موی سرش بر شانه هایش ریخته و نور چهره اش بر سیاهی محاسنش برتری دارد.

(یوم الخلاص ص 79):

قال الباقر (ع): مشرف الحاجبین، غائر العینین من سهر اللیالی، بوجهه اثر.

حضرت امام باقر (ع) فرمود: «مهدی (عج)» دارای ابروان پیوسته و چشم ها بر اثر بیداری شبها به گودی فرورفته در چهره مباركش اثر نمودار است.

(یوم الخلاص ص 77):

قال امیرالمؤمنین (ع): یخرج رجل من ولدی فی اخر الزمانه، ابیض مشرب حمرة. مبدح البطن (واسعها) عریض الفخذین، عظیم مشاش المنكبین، بظهره شامتان. شامة علی لون جلده، و شامة علی شبه شامة النبی (ع).

حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مردی از فرزندان من در آخرالزمان خروج می كند سپید رنگ متمایل به سرخی دارای شكم وسیع و رانهای پهن و استخوانهای شانه ها بزرگ در پشتش دو خال است یك خال برنگ پوست بدن و خالی هم مشابه خال حضرت رسول اكرم (ص).

(یوم الخلاص ص 78):

قال الحسین (ع)، تعرفون المهدی بالسكینة و الوقار، و بمعرفة الخلال و الحرام،



[ صفحه 129]



و بحاجة الناسی الیه، و لا یحتاج الی احد.

حضرت امام حسین (ع) فرمود: مهدی (عج) را می شناسید به سكینه و سنگینی و بشناخت عدل و حرام و به نیازمندی مردم به او و بی نیازی او از همه كس.

(یوم الخلاص ص 79):

قال الباقر (ع): بالقائم علامات: داء الحزاز برأسه (القشرة) و شامة تحت كتفه الا یسر تحت كنفیه و رقة مثل الاس.

حضرت امام باقر (ع) فرمود: قائم (عج) علامت و نشانه ها دارد: شوره سر و خالی در زیر شانه ی چپ دارد و در زیر دو شانه اش ورقه ای مانند آس است.

(یوم الخلاص ص 81):

قال الصادق (ع) «فی المهدی»: لیس بالطویل الشامخ، و لا بالقصیر اللازق (اللاصق) بل مربوع القامة، مدور الهامة، واسع الصدر، صلت الجبین (بارزه) مقرون الحاجبین، علی خده الایمن خال كانه فتات المسك علی رضراخته العنبر.

حضرت امام صادق (ع) درباره ی حضرت مهدی (عج) فرمود: نه بسیار بلند قد و نه كوتاه اندام است بلكه چهارشانه و جمجمه اش گرد و سینه اش وسیع و گشاده و پیشانی بلند و ابروان پیوسته دارد و بر گونه ی مبارك راستش خالی است گویی خرده مشك بر خرده عنبر پاشیده.

(عقدالدرر ص 226):

عن ابی هریرة قال: یبایع المهدی بین الركن و المقام، لا یوقظ نائما و لا یهریق دما.

بروایت از ابوهریره گفت با حضرت مهدی بین ركن و مقام بیعت می شود بطوریكه هیچ خفته ای بیدار نگردد و خونی در این بیعت ریخته نمی شود.

(بحار ج 52 ص 319):

قال الصادق (ع): ان ابی «ای الباقر» لبس درع رسول الله (ص) و كانت تسحب علی الارض و انی لبستها فكانت و كانت، و انها تكون من القائم كما كانت من رسول الله (ص) مشمرة ترفع نظاقها بحلقتین، و لیس صاحب هذا الامر من جاز اربعین.

امام صادق (ع) فرمود: پدرم «یعنی امام باقر (ع)» زره رسول اكرم (ص) را پوشید و بر



[ صفحه 130]



زمین كشیده می شد و من آنرا پوشیدم همانگونه بود ولی در تن قائم (ع) باشد كه در بدن رسول خدا (ص) بود دامن بالا زده گویی كمربندش با دو حلقه بالا رفته و صاحب الامر (ع) در قیافه از مرد چهل ساله تجاوز نمی كند.

(یوم الخلاص ص 82):

قال كعب الأخبار: ان القائم المهدی من نسل علی، اشبه الناس بعیسی بن مریم خلقا و خلقا و سیماء و هیبة. یعطیه الله عزوجل ما اعطی الأنبیاء و یزیده و یفضله.

كعب الاخبار گوید: همانا قائم مهدی (عج) از نسل امیرالمؤمنین علی (ع) شبیه ترین مردم از لحاظ خلقت و اخلاق و سیما و هیبت به عیسی بن مریم (ع) می باشد خدای عزوجل آنچه به پیغمبران (ع) بخشیده به او بیشتر و برتر می بخشد.

(عقدالدرر ص 25):

عن ابی سعید الخدری قال: قال رسول الله (ص): منا الذی یصلی عیسی بن مریم خلفه.

بنقل از ابوسعید خدرری (ع) گفت: رسول الله فرمود: كسی كه عیسی بن مریم (ع) در پشت سرش نماز خواند از ما است.

(یوم الخلاص):

قال محیی الدین بن العربی: یشبه رسول الله فی الخلق، و ینزل عنه فی الخلق، اذ لا یكون احد مثل رسول الله (ص) فی اخلاقه.

محیی الدین بن عربی گوید: مهدی (عج) در خلقت شبیه رسول اكرم (ص) است ولی در اخلاق پایین تر از آن حضرت می باشد زیرا هیچكس به پایه ی اخلاق رسول خدا نمی رسد.

(عقدالدرر ص 41):

عن ابی جعفر محمد بن علی الباقر (ع): قال: سئل امیرالمؤمنین (ع)، عن صفة المهدی (عج)، فقال: هو شاب مربوع، حسن الوجه، یسیل شعرة علی منكبیه، یعلو نور وجهه سواد شعرة و لحیته و رأسه.

امام ابی جعفر باقر (ع) فرمود: از امیرالمؤمنین (ع) صفت حضرت مهدی (عج) را پرسیدند فرمود: او جوانی چهارشانه و زیبا رو است موی سرش بر شانه هایش ریخته



[ صفحه 131]



نور چهره مباركش بر سیاهی موی سر و صورتش برتری دارد.

(عقدالدرر ص 41):

عن الحارث بن المغیرة النضری، قال: قلت لابی عبدالله الحسین بن علی (ع): بای شیی یعرف الامام المهدی؟ قال: بالسكینة و الوقار. قلت: و بای شیی؟ قال: بمعرفة الحلال و الحرام و بحاجة الناس الیه، و لا یحتاج الی احد.

بنقل از حارث بن مغیره نضری گفت: از حضرت ابی عبدالله امام حسین بن علی (ع) پرسیدم به چه چیزی امام مهدی شناخته می شود؟ فرمود: به آرامش و سنگینی عرض كردم: و به چه چیز دیگر؟ فرمود: بشناخت حلال و حرام و به نیازمند بودن مردم به آن حضرت و نیازمند نبودن حضرت به كسی.

(عقدالدرر ص 155):

عن ابی سعید الخدری، ان رسول الله (ص) قال: یخرج المهدی فی امتی، یبعثه الله عیانا للناس، یتنعم الأمة، و تعیش الماشیته و تخرج الارض نباتها و یعطی المال صحاحا.

بنقل از ابوسعید خدری ره: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: مهدی (عج) در امت من خروج می كند خدای تعالی او را برمی انگیزد تا فریادرس مردم باشد. امت برخوردار از نعمت شوند و چارپایان زندگی كنند و زمین روئیدنی های خود را برون می دهد «مهدی (عج)» مال را میان مردم مساوی تقسیم می كند.

(اثبات الهداة ج 3 ص 540 و یوم الخلاص ص 379):

قال الباقر (ع): اذا قام مهدینا اهل البیت، قسم بالسویة و عدل بالرعیة (و فصل و القضیة) فمن اطاعه فقد اطاع الله، و من عصاه فقد عصی الله.

حضرت امام باقر (ع): هنگامی كه مهدی (عج) ما اهل بیت (ع) قیام كند مال را مساوی تقسیم كند و عدالت را در میان رعیت برقرار سازد و در احكام و قضایا حكومت عدل فرماید پس هر كس اطاعتش كند خدای تعالی را اطاعت كرده و هر كه نافرمانی كند نافرمانی خدای كرده.

(سنن ابی داود ج 4 ص 154 و اثبات الهداة ج 3 ص 604 و كشف الغمه ج 2 ص 437):

عن ابی سعید الخدری قال: سمت رسول الله (ص) یقول المهدی منی اجلی



[ صفحه 132]



الجبهة، اقنی الأنف یملاء الأرض عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما، و یملك سبع سنین.

بنقل از ابوسعید خدری (ره) گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: مهدی (عج) از من است با پیشانی درخشان و بینی نازك كه اندكی برآمدگی داشته باشد زمین را پس از آنكه پر از ظلم و جور شده پر از عدل و داد فرماید و هفت سال حكومت كند.

(بحار ج 51 ص 95 و كشف الغمة ج 2 ص 469):

عن حذیقة قال: قال رسول الله (ص): المهدی (عج) رجل من ولدی لونه لون عربی و جسمه جسم اسرائیلی، علی خده الایمن خال، كانه كوكب دری، یملاء الارض عدلا كما ملئت جورا، یرضی فی خلافته اهل الأرض و اهل السماء الطیر فی الجو.

بنقل از حذیقة (ره) گفت: رسول الله (ص) فرمود: مهدی (عج) مردی از فرزندان من است رنگ او رنگ عربی و بدنش بدن اسرائیلی و بر گونه ی راستش خالی رسته همچون ستاره ی درخشان زمین را پس از آنكه لبریز از ظلم شده باشد پر از عدل كند اهل زمین و آسمان و پرندگان هوا در خلافتش راضی باشند.

(كشف الغمه ج 2 ص 469):

عن ابی سعید الخدری (رض) عن النبی (ص): فرمود: مهدی (عج) از ما اهل بیت (ع) و مردی از امت من باشد دارای بینی بلند است زمین را همچنانكه سرشار از ظلم شده پر از عدل كند.

(سفینة البحار ج 2 ص 657 و بحار ج 51 ص 35):

عن ابی جعفر (ع) عن ابیه عن جده (ع) قال: قال امیرالمؤمنین (ع) علی المنبر یخرج رجل من ولدی فی آخر الزمان ابیض مشرب حمرة مبدح البطن عریض الفخذین عظیم مشاش المنكبین بظهره شامتان علی لون جلده و شامة علی شبه شامة النبی (ص) له اسمان یخفی و اسم یعلن فاما الذی یخفی فاحمد و اما الذی یعلن فمحمد فاذا هز رایته اضاء لها له ما بین المشرق و المغرب و وضع



[ صفحه 133]



یده علی رؤس العباد فلا یبقی مؤمن الا صار قلبه اشد من زبر الحدید و اعطاه الله قوة أربعین رجلا و لا یبقی میت الا دخلت علیه تلك الفرحة فی قلبه و فی قبره و هم یتزاورون فی قبورهم و یتباشرون بقیام القائم (عج).

حضرت امام باقر (ع) از پدر و جد بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) كه بر روی منبر می فرمود. مردی از فرزندانم در آخرالزمان خروج كند با این اوصاف: رنگش سفید مایل به سرخی و شكمش بزرگ و رانهایش پهن استخوانهای شانه هایش بزرگ در پشتش دو خال و جود دارد یك خال برنگ پوست بدنش و یك خال مشابه خال رسول اكرم (ص) دارای دو اسم است اسمی پنهان و اسمی آشكار آن اسم كه پنهان است احمد باشد و اسمی كه آشكار است محمد و چون پرچم خود را به اهتزاز درآورد میان شرق و مغرب برای او روشن گردد. و دست مبارك بر سر بندگان گذارد در نتیجه هیچ مؤمنی باقی نماند جز آنكه قلبش از پاره ی آهن سخت تر گردد و خدای تعالی به او نیروی چهل مرد عطا فرماید و هیچ مرده ای باقی نمی ماند جز آنكه شادی در قلب و در قبرش بر او داخل گردد و مردگان در درون قبر بدیدار یكدیگر شتابند و به قیام قائم (عج) اظهار شادمانی كنند.

(اثبات الهداة ج 3 ص 539):

عن الحارث الاعور الهمدانی قال: قال امیر المؤمنین (ع): بابی ابن خیرة الأماء یعنی القائم من ولده یسومهم خسفا و یسقیهم بكاس مصبرة و لا یعطیهم الا السیف الی ان قال: لا یكف عنهم حتی یرضی الله.

به نقل از حارث اعور همدانی (ره) گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پدرم فدای فرزند بهترین كنیزان «یعنی حضرت قائم» از فرزندانش كه در دشمنان نشانه های ذلت را آشكار می كند و با جام تلخ سیرابشان فرماید و جز شمشیر چیزی به آنها ندهد تا آنجا كه فرمود: از آنها دست برنمی دارد تا خدا راضی كند.

(بحار ج 51 ص 143 و كمال الدین و تمام النعمة ص 3):

عن المفصل بن عمر قال: دخلت علی سیدی الصادق جعفر بن محمد (ع) و قلت یا سیدی لو عهدت الینا فی الخلف من بعدك فقال لی یا مفضل الامام من بعدی موسی ابنی و الخلف المأمول المنتظر من خرج من ولد الحسن بن علی بن محمد



[ صفحه 134]



علی بن موسی.

به نقل از مفضل به عمرگفت:به خدمت مولایم حضرت امام صادق (ع) عرض كردم: ای سرور و مولای من چه خوب است كه جانشین و امام بعد از خودت را به ما می فرمودی؟ فرمود: ای مفضل امام پس از من فرزندم موسی (ع) است و خلفی كه مورد انتظار همه شان كسی است كه از فرزندان امام حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی (ع) است.

(اعیان الشیعه ج 2 ص 51):

عن ابی سعید الخذری عن النبی (ص): ان فی امتی المهدی یخرج یعیش خمسا او سبعا او تسعا.

به نقل از ابوسعید خدری (ره) از حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: همانا در امت من مهدی (عج) است كه خروج می كند و پنج یا هفت یا نه سال زندگی می نماید.

(اثبات الهداة ج 3 ص 538):

عن الحسین بن علی (ع) قال: جاء رجل الی امیرالمؤمنین (ع) فقال: یا امیرالمؤمنین نبئنا بمهدیكم هذا، فقال، اذا درج الدارجون و قل المؤمنون و ذهب المجلبون فهناك فقال الرجل: یا امیرالمؤمنین فممن الرجل به قال: من بنی هاشم، ثم ذكر جملة من اوصافه الی ان قال: ثم رجع الی صفة المهدی فقال: او سعكم كهفا و اكثرهم علما و اوسعكم رحما.

حضرت سیدالشهدا و حسین بن علی (ع) فرمود: مردی به خدمت حضرت امیرالمؤمنین (ع) رسید و عرض كرد: یا امیرالمؤمنین (ع) مرا از مهدی (عج) خودتان، خبر گردان، فرمود: وقتی كه منقرض شوند و مؤمنان اندك گردند و گردآورندگان بروند (شاید منظور حق جویان باشد) در این موقع (ظهور مهدی است) آن مرد عرض كرد: یا امیرالمؤمنین (ع) او از كدام خاندان است؟ فرمود: از بنی هاشم باشد سپس امام (ع) جمله ای از اوصاف مهدی (عج) را بیان كرد و آنگاه فرمود: او پناهگاهی وسیعتر از شما است و علمش از ائمه شما بیشتر و رحم او از همه شما گسترده تر می باشد.



[ صفحه 135]



(اثبات الهداة ج 3 ص 538):

عن ابی وائل قال: نظر علی (ع) الی الحسین فقال: ان ابنی هذا سید كما سماه رسول الله (ص) و سیخرج الله من صلبه رجلا باسم نبیكم یشبهه فی الخلق یخرج علی حین غفلة من الناس و اماتة للحق، و اظهار للجور و الله لو لم یخرج لضربت عنقه یفرح لخروجه اهل السماء و سكانها و هو رجل اجلی الجبین اقنی الأنف ضخم البطن اذبل الفخذین بفخذه الیمنی شامة افلج الثنایا یملاالأرض عدلا كما ملئت ظلما و جورا.

به نقل از ابی وائل گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) به فرزند ارجمندش حضرت امام حسین (ع) نظر كرد و فرمود: این پسرم همچنانكه حضرت رسول اكرم (ص) او را نام گذاشت سید است و بزودی خدا از صلب او مردی را كه به نام پیغمبر (ص) شما باشد خارج می سازد كه در خلقت و اخلاق مشابه رسول خدا (ص) باشد خروج كند در حالی كه مردم عاصی و حق از میان رفته و ظلم و ستم آشكار باشد گردنش را می زنم و بخاطر خروج او ساكنان آسمان خوشحال شوند و او مردی است دارای پیشانی گشاده و نورانی و بینی نازك و دراز و اندكی برآمده و دارای شكم بزرگ و رانهای پهن در ران راستش خالی وجود دارد و دندانهای ثنایایش گشاده زمین را پس از اینكه پر از ظلم شده باشد پر از عدل و داد كند.

(اثبات الهداة ج 3 ص 604):

الثعلبی فی تفسیر «حم عسق» باسناده قال: سین سناء المهدی، و قاف قوة عیسی حین ینزل فیخرب البیع و یقتل النصاری.

ثعلبی در تفسیر: «حمعسق» بسند خود گوید: سین سناء و نور مهدی (عج) است و قاف قوة عیسی (ع) باشد هنگامی كه نازل می شود كلیسا را ویران سازد و مسیحیان را بقتل رساند.

(اثبات الهداة ج 3 ص 604):

من تفسیر الثعلبی فی قصة اصحاب الكهف و رواه عن النبی (ص): ان المهدی (عج) یسلم علیهم فیحییهم الله له.

تفسیر ثعلبی در داستان اصحاب كهف از رسول اكرم (ص) روایت كرده كه



[ صفحه 136]



مهدی (عج) به اصحاب كهف سلام گوید و آنان را خدا برای مهدی (عج) زنده كند.

(اثبات الهداة ج 3 ص 621):

ذكر الله قطنی فی سننه عن جابر عن محمد بن علی قال: ان لمهدینا ایتین لم یكونا متد خلق الله السموات و الارض، ینكسف القمر اول لیلة من رمضان او تكسف الشمس فی النصف منه، و لم یكونا منذ خلق الله السمواتت والارض.

«رقطنی در سنن خود از جابر از حضرت امام باقر (ع) روایت كرده فرمود: همانا مهدی ما دو علامت دارد از روزی كه خدا آسمانها و زمین را آفریده آن دو علامت نبوده؛ در اول رمضان مبارك و آفتاب در نیمه ی همان ماه گرفته می شود كه این دو از زمانی آسمانها و زمین خلق شده نبوده است.»

(اعیان الشیعه ج 2 ص 52):

عن ابی امامة الباهلی فی حدیث فقال له رجل من عبدالقیس یقال له المستورد بن غیلان یا رسول الله من امام الناس یؤمئذ قال: المهدی من ولدی ابن اربعین سنة كان وجهه كوكب دری فی خده الایمن خال اسود علیه عباءتان قطرینا كانه من رجال بنی اسرائیل یستخرج الكنوز و یفتح مدائن الشرك.

به نقل از ابی امامة باهلی در ضمن حدیثی آورده مردی از قبیله عبدالقیس به نام مستوردین غیلان به حضرت رسول اكرم (ص) عرض كرد: یا رسول الله (ص) امام مردم در آن زمان چه كسی باشد؟ فرمود: مهدی (عج) از فرزندان من سن چهل سالگی گوئی صورتش چون ستاره درخشان می درخشید در گونه راستش خالی سیاه باشد دو عبای قطری بر دوش دارد. گویی از مردان بنی اسرائیل است گنجها بیرون كشد و شهرهای مشركان را بگشاید.

(اعیان الشیعه ج 2 ص 52):

عن ابی نصره كنا عند جابر (الی ان قال) قال رسول الله (ص): یكون فی اخر امتی خلیفة یحثوالمال حیثا لا یعده عدا.

به نقل از ابی نضرة گفت: ما در نزد جابر بن عبدالله انصاری (ره) بودیم (تا آنجا كه گفت) حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: در آخر امت من خلیفه و جانشین باشد كه مال را فراوان و زیاد بطوریلكه شمارش ننماید.



[ صفحه 137]



(اعیان الشیعة ج 2 ص 52):

عن ابی سعید الخدری قال رسول الله (ص): من خلفائكم خلیفة یحثو المال حیثا لا یعده عدا.

به نقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: رسول خدا (ص) فرمود: از خلفای شما خلیفه ای باشد كه مال را فراوان و بدون حساب دهد.

(بحار ج 51 ص 36):

عن ابی جعفر (ع) قال: ان العلم بكتاب الله عزوجل و سنة نبیه (ص) ینبت فی قلب مهدینا كما ینبت الزرع عن احسن نباته، فمن بقی منكم حتی یلقاه فلیقل حین یراه: السلام علیكم یا اهل بیت الرحمة و النبوة و معدن العلم و موضع الرسالة و روی ان التسلیم علی القائم (عج) ان یقال: السلام علیك یا بقیة الله فی ارضه.

حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا علم به كتاب خدا و سنت پیغمبرش (ص) در قلب مهدی ما (عج) می رویاند همچنانكه زراعت بهترین روئیدنی خود را می رویاند پس هر كس از شما باقی ماند و او را دیدار كند بهنگام دیدارش بگوید: سلام بر شما ای اهل بیت رحمت و پیامبری و معدن علم و جایگاه رسالت و روایت شده كه سلام كردن بر قائم (عج) اینگونه است: سلام بر تو ای بقیة خدا در زمین.

(بحار ج 51 ص 37):

عن عبد الاعلی بن حصین الثعلبی، عن ابیه قال: لقیت اباجعفر محمد بن علی (ع) فی حج او عمرة فقلت له: كبرت سنی و دق عظمی فلست اذری یقضی لی لقاؤك ام لا؟ فاعهد الی عهد و اخبرنی متی الفرج؟ فقال: ان الشرید الطرید الفرید الوحید، الفرد من اهله الموتور بوالده المكنی بعمه هو صاحب الرایات و اسمه اسم نبی، فقلت: اعد علی فدعا بكتاب ادیم او صحیفة فكتب فیها.

به نقل از عبدالاعلی بن حسین ثعلبی از پدرش گفت: حضرت امام باقر (ع) را در حج یا عمرة زیارت كرده و عرض نمودم: من پیر شده ام و استخوانهایم كوفته گشته نمی دانم زیارت تو نصیبم می شود یا نه؟ با من عهدی كن و باخبرم ساز كه فرج آل محمد در چه وقتی است؟ فرمود همانا آواره ی دو و مانده ی فرد تنها و جدا شده از كسانش كه انتقام خون بنا حق ریخته پدرش را نگرفته و مكنی و كنیه عمویش می باشد



[ صفحه 138]



و صاحب پرچم ها و هم نام پیغمبر (ص) است عرض كردم این اوصاف را بار دگر برای من بیان كن حضرت پوست پاره یا صحیفه ای خواست و آنچه فرموده بود بر آن نوشت.

(بحار ج 51 ص 40):

عن ابن بكیر، عن حمران قال: قلت لابی جعفر (ع): جعلت فدك انی قد دخلت المدینة و فی حقوی همیان فیه الف دینار و قد اعطیت الله عهدا اننی انفقها ببابك دینارا دینارا او تجیبنی فیما اسئلك عنه فقال: یا حمران سل تجب و لا تبعض دنا نیرك فقلت: سألتك بقرابتك من رسول الله انت صاحب هذا الامر و القائم به؟ قال: لا، قلت فمن هو بابی انت و امی؟ فقال: ذاك المشرب حمرة، الغائر العینین المشرف الحاجبین عریض ما بین المكبین، برأسه حزاز، و بوجهه اثر رحم الله موسی.

بنقل از ابن بكیره (ره) از حمران گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم: فدایت شوم من داخل مدینه منوره شدم و در درون همیانم هزار دیناز است و با خدا عهد كرده ام كه آنرا دینار دینار در جلو در خانه ات انفاق كنم یا آنچه می پرسم جوابم فرمائی حضرت فرمود: ای عمران بپرس و پاسخ بشنو و دینارهای خود را پراكنده مكن عرض كردم ترا قسم می دهم به حق قرابتی كه با حضرت رسول اكرم (ص) داری آیا صاحب و قائم امر تو می باشی؟ فرمود: آن سفید چهره ای كه برخی متمایل است و دو چشمش (از كثرت عبادت) به گودی فرو رفته و ابروانش پیوسته و میان دو شانه اش پهن و در سرش شوره و در صورتش علامتی موجود است.

(الغیبة للع الطوسی ص 282):

عن عبدالله بن مسعود قال: قال رسول الله (ص) لا تذهب الدنیا حتی یلی امتی رجل من اهل بیتی یقال له المهدی.

به نقل از عبدالله بن مسعود گفت: رسول خدا (ص) فرمود: دنیا بپایان نمی رسد تا ولایت و حكومت امت من را مردی از اهل بیت من بنام مهدی (عج) عهده دار گردد.



[ صفحه 139]



(بحار ج 51 ص 115):

عن الحسین بن علی (ع) قال: جاء رجل الی امیرالمؤمنین (ع) فقال له: یا امیرالمومنین نبئنا بمحدیكم هذا؟ فقال: اذا درج الدارجون، و قل المؤمنون و ذهب المجلبون فهناك، فقال: یا امیرالمؤمنین علیك السلام ممن الرجل؟ فقال: من بنی هاشم من ذروة طود الغرب و بحر مغیضها اذا وردت، و مجفو اهلها اذا اتت، و معدن صفوتها اذاا كتدرت لا یجبن اذا لمنا یا هلعت، و فی بعض النسخ و لا یجور اذا المؤمنون اكسفت و لا ینكل اذا الكماة اصطرعت مشمر مغلولب ظفر ضرغامة حصد مخدوش ذكر سیف من سیوف الله رأس قثم نشق رأسه فی باذخ السؤدد، و غارز مجده فی اكرم المحتد فلا یصرفنك عن تبعته صارف عارض الی الفتنة كل مناص ان قال فشر قائل و ان سكت فذودعائر. ثم رجع الی صفة المهدی (ع) فقال: او سعكم كهفا، و اكثركم علما و اوصلكم رحما اللهم فاجعل بیعته خروجا من الغمة و اجمع به شمل الامة فانی جاز لك فاعزم و لا تنثن عنه او وفقت له و لا تجیزن عنه ان هدیت الیه هاه و او مأبیده الی صدره - شوقا الی رؤیته.

حضرت سیدالشهدا حسین بن علی (ع) فرمود: مردی به خدمت حضرت امیرالمؤمنین (ع) رسید و عرض كرد: یا امیرالمؤمنین ما را از مهدی (عج) شما باخبر ساز، حضرت فرمود: وقتی كه مردمان منقرض شوند و یاوران دین و حق از میان بروند و مؤمنان اندك گردند در آن موقع خواهد (ظهور فرموده) آن مرد عرض كرد یا امیرالمؤمنین (ع) سلام بر تو باد آن مرد (مهدی (عج) از كدام قبیله باشد؟ فرمود: از بنی هاشم از بالاترین قله كوه عرب «كنایه از برترین خاندان عرب» دریای علوی كه همه ی خیرات در آن جای دارد، و از خاندانی باشد كه اهلش به او جفا كنند و از صافی ترین و پاكیزه ترین معدن هنگامی كه همه ی قسمت های آن كدر و تیره شوند. و ترس ندارد هنگامی كه مرگ ها با حرص تمام مردم را نابود سازند. و نمی ترسند وقتی كه مرگ زندگانی را تاریك گرداند. و سست نمی گردد موقعی كه قهرمانان و جنگاوران بر زمین بغلطند دامن به كمر زده چون شیر ژیان پیروز باشد و مردم را به كشتن درو كند و كافران را زخمدار سازد. شجاع و قوی و شمشیری از شمشیرهای خدا و سرور قوم و بسیار بخشنده باشد و به اصلاح همه ی كارهای پردازد در عالی ترین



[ صفحه 140]



مرتبه سروری و ثابت ترین بزرگواری در گرامی ترین اصل و نژاد باشد و نباید هیچ عارضه ای ترا از پیروی او منصرف كند و ترا به فتنه درافكند آن بعارض اگر سخنی گوید پس بدترین گوینده است و اگر خاموش ماند اهل كینه و حسد باشد سپس حضرت به بیان صفت مهدی (عج) برگشت و فرمود: او پناهش از همه ی شما وسیعتر و علمش از همه فزونتر است و از همه بیشتر صله رحم كند بارالها بیعت او را وسیله بیرون آمدن از غم و گرفتاری قرار ده و پراكندگی امت را با دست او جمع گردان و اگر برای تو میسر باشد پس عزیمت كن و از او روی مگردان اگر توفیق رسیدن به خدمت او یافتی و از او دور مباشد چون به او راه یافتی و حضرت آهی كشید و اشاره به سینه ی خود كرد و فرمود: چقدر اشتیاق دیدار او را دارم.

(تفسیر نور الثقلین ج 3 ص 252):

فی روضة الواعظین عن المفید قال الصادق (ع): یخرج مع القائم (ع) من ظهر الكعبة سبعة و عشرون رجلا خمسة عشر من قوم موسی (ع)، الذین كانوا یهدون بالحق و به یعدلون، و سبعة من اهل الكهف، و یوشع بن نون و ابودجانة الانصاری، و مقداد و مالك الأشتر، فیكونون بین یدیه انصارا و حكاما.

در كتاب روضة الواعظین به نقل از شیخ مفید (ره): حضرت امام صادق (ع) فرمود: با حضرت قائم (عج) از پشت كعبه معظمه بیست و هفت مرد بیرون می آیند كه پانزده تن از قوم موسی (ع) باشند آن كسانی كه هدایت به حق كنند و به حق متمایل باشند و هفت تن از اصحاب كهف و یوشع بن نون و ابو دجانه انصاری (ره) و مقداد و مالك اشتر (ره) و این جمع در خدمت حضرت قائم (عج) یاوران و حاكمان باشند.

(نورالثقلین ج 3 ص 38):

قال ابوعبدالله (ع): اول من یبایع القائم (عج) جبرئیل فی صورة طیر أبیض فیبایعه ثم یضع رجلا علی بیت الله الحرام و رجلا علی بیت المقدس ثم ینادی بصوت ذلق تسمعه الخلائق «أتی أمرالله فلا تستعجلوه».

امام صادق (ع) فرمود: نخستین كسی كه با حضرت قائم (عج) بیعت كند جبرئیل (ع) است در صورت مرغ سفیدی پس از بیعت یك پا بر بیت الحرام گذارد و یك پا بر



[ صفحه 141]



بیت المقدس و با صدای بلند فریاد كشد: «فرمان خدا رسید پس شتاب نكنید».

(نورالثقلین ج 3 ص 38):

عن ابن مهزیار عن القائم (عج) فی حدیث طویل و فیه انه تلی:«بسم الله الرحمن الرحیم أتاها امرنا لیلا او نهارا فجعلناها حصیدا كان لم تغن بالامس» فقلت: یا سیدی یابن رسول الله فما الأمر قال «نحن امر لله عزوجل و جنوده.به نقل از ابن مهزیار (ره) از حضرت قائم (عج) در ضمن حدیث طولانی كه در آن حدیث آمده حضرت این آیة كریمه را تلاوت فرمود: «امر ما به آن رسید در شب یا روز پس گردانیدیم آنرا درو شده گویی كه در دیروز نبود» عرض كردم: سرور من یابن رسول الله (ص) امر چیست؟ فرمود: ما هستیم امر و سپاهیان خدای عزوجل.

(الاربعون حدیثا للمتحقق التستری ص 42):

عن عبدالله بن سنان قال: دخلت انا و ابی علی ابی عبدالله (ع) فقال: كیف انتم اذا صرتم فی حال لا یكون فیها امام هدی و لا علما یری فلا ینجو من تلك الحیر الا من دعا بدعاء الفریق فقال: هذا و الله البلاء فكیف نصنع جعلت فداك حینئذ؟ قال اذا كان ذلك و لن تدركه فتمسكوا بما فی ایدیكم حتی یصح لكم الامر.

به نقل از عبدالله بن سنان گفت: من همراه پدرم به محضر امام صادق (ع) رسیدیم حضرت فرمود: چگونه خواهید بود در حالی كه امام هادی و راهنمایی نباشی و علم و نشانه ای دیده نشود و نجات نیابد از آن حیرت ها مگر كسیكه دعای غریق بخواند پدرم گفت: بخدا قسم این گرفتاری است فدایت شوم چه كار كنیم؟ فرمود: در آن موقع كه هرگز آنرا نمی بینی تمسك به دستورهایی بجوئید كه در دست دارید تا امر برای شما صحیح گردد.

(سنن ابی داود ج 2 ص 421):

عن جابر ابن سمرة قال سمعت رسول الله (ص): یقول لا یزال هذا الدین قائما حتی یكون علیكم اثنا عشر خلیفة كفهم تجتمع كلهم تجتمع عله الأمة فسمعت كلاما من االنبی لم أفهمه قلت لابی ما یقول؟ قال كلهم من قریش.

جابرابن سمرة گوید: از حضرت رسول اكرم (ص) شنیدم می فرمود همیشه این دین بر پا است تا وقتی كه دوازده تو خلیفه باشند و امت بر آنان اجتماع كنند و از حضرت



[ صفحه 142]



سخنی شنیدم و آنرا نفهمیدم به پدرم گفتم: چه فرمود: گفت: فرمود: همه از قریش باشند.

(سنن أبی داود ج 2 ص 421):

عن جابربن سمرة قال: سمعت رسول الله (ص): یقول لا یزال هذا الدین عزیزا الی اثنی عشر خلیفة قال فكبر الناس و ضجوا ثم قال: كلمة خفیفة قلت لابی یا ابت ما قال؟ قال كلهم من قریش.

جابر ابن سمرة گوید: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: همیشه این دین عزیز است تا دوازده خلیفه باشد گوید: پس مردم تكبیر گویان ناله زدند سپس حضرت سخن گفت آرام به پدرم گفتم پدر چه فرمود؟! گفت: فرموده است: همه از قریشند.

(سنن أبی داود ج 2 ص 422):

عن ام سلمة قالت: سمعت رسول الله (ص) یقول: المهدی من عترتی ولد فاطمة.

به نقل از ام سلمه (ره) گفت: از حضرت رسول اكرم (ص) شنیدم می فرمود: مهدی (ع) از عترت من از فرزندان فاطمه (س) است.

(نور الثقلین ج 4 ص 47):

قال علی به موسی الرضا (ع): لا دین لمن لا ورع له، و لا أمان لمن لا تقیة له، و ان اكرمكم عندالله اعملكم بالتقیة فقیل له یابن رسول الله الی متی؟ قال الی یوم الوقت المعلوم و هو یوم خروج قائمنا فمن ترك التقیه قبل خروج قائمنا فلیس منا فقیل له یابن رسول الله (ص) و من القائم منكم اهل البیت؟ قال الرابع من ولدی بن سیدة الأماه یطهرو الله به الأرض من كل جور و یقدسها من كل ظلم و هو الذی یشك الناس فی ولادته و هو صاحب الغیبة قبل خروجه فاذا خرج اشرقت الأرض بنوره و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم احد أحدا و هو الذی تطوی له الأرض و لا یكون له ضل و هو الذی ینادی مناد من السماء یسمعه جمیع اهل الأرض بالدعاء الیه یقول: الا ان حجة الله قد ظهرت عند بیت الله فاتبعوه فان الحق معه و فیه و هو قول الله عزوجل:«ان نشاء ننزل علیهم من السماء آیة فظللت أعناقهم لها خاضعین.»

حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) فرمود: كسی كه ورع و پارسایی ندارد دین



[ صفحه 143]



ندارد و آنكس كه دارای تقیه نباشد ایمنی ندارد و همانا گرامی ترین شما در پیشگاه خدای تعالی كسی است كه بیشتر عمل به تقیه كند عرض شد: یابن رسول الله (ص) تا كی عملی به تقیه كند؟ فرمود: تا روزی كه وقتش معلوم است و آن روز خروج قائم (عج) ما می باشد پس هر كس پیش از قائم (عج) ما ترك تقیه نماید از ما نخواهد بود عرض شد: یابن رسول الله (ص) قائم (عج) از شما اهل بیت كیست؟

فرمود: چهارمین فرزند من پسر سرور كنیزان خدا بوسیله او زمین را از هر گونه ظلمی پاك می كند و از هر ستمی پاكیزه می سازد و او است همان كس كه مردم در ولادت او شك كنند و او پیش از خروجش غیبت دارد و چون خروج كند زمین به نور وجود او درخشان گردد و ترازوی عدل در میان مردم گذارده شود و كسی به دگری ظلمی نكند و او است آنكس كه زمین برای او در نور دیده شود و خود او سایه ندارد و او است آنكس كه منادی از آسمان فریاد كشد به گونه ای كه همه ی اهل زمین بشنوند و مردم را دعوت به سوی او كند و گوید: هان كه حجت در كنار بیت الله خدا ظاهر شده پس متابعتش كنید زیرا حق با او و در او است و آیة كریمه بدین حقیقت اشاره فرمود: «اگر خواستیم نازل می كنیم برایشان از آسمان علامتی را و همه گردنها برای آن علامت خاضع و فروتن شوند».

(سنن ابی داود ج 2 ص 424):

عن رسول الله (ص) قال: ان الله یبعث لهذه الأمة علی رأس كل مأته سنة من یجدد لها دینه.

حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: همانا خدا برای این امت برمی انگیزد بر سر هر صد سال كسی را كه دین امت را تجدید كند.

(سنن ابی داود ج 2 ص 435):

قال رسول الله (ص): لا تقوم الساعة حتی یخرج ثلاثون كذابا دجالا كلهم یكذب علی الله و علی رسوله.

رسول خدا (ص) فرمود: قیامت بپا نمی شود تا سی تن دروغگوی دجال بیرون آید همه آنها بر خدا و پیغمبرش (ص) دروغ می بندند.



[ صفحه 144]



(نورالثقلین ج 3 ص 24):

عن الصادق (ع): اذا قام قائم آل محمد (عج) حكم بین الناس بحكم داود لا یحتاج الی بینة، یلهمه الله تعالی فیحكم بعلمه. و یخبر كل قوم بما استیطنوه، و یعرف ولیه من عدوه بالتوسم قال الله عزوجل: «ان فی ذلك لایات للمتوسمین و انها لبسبیل مقیم.

حضرت امام صادق (ع) فرمود: چون قائم آل محمد (عج) قیام كند بحكم داود (ع) در بین مردم حكومت فرماید و نیازی به بنیه و شاهد ندارد خدای تعالی به او الهام كند در نتیجه به علم خود عمل كند و آنچه مردم در باطن و نهاد خود می اندیشند خبر دهد و دوست خدا را از دشمنش شناسد با تأمل و تفرس ثابت خدای خدای عزوجل فرماید:«همانا در این نشانه هایی است برای اشخاص با تأمل و تفرس.

(نورالثقلین ج 3 ص 25):

قال ابوعبدالله (ع): اذا قام القائم (عج) لم یقم بین یدیه احد من خلق الرحمان الا عرفه صالح هو ام طالح الا و فیه آیة للمتوسمین و هو سبیل المقیم.

حضرت امام صادق (ع) فرمود: هنگامی كه قائم (عج) قیام فرماید هیچیك از مخلوقات خدای مهربان در پیشگاهش قرار نگیرد جز آنكه او را شناسد خواه شایسته و خواه ناشایسته جز آنكه در آن علامتی بروی تأمل كنندگان است.

(تفسیر الجواهر ج 11 ف اللطنطاوی):

عن مالك ابن أنس بسنده عن رسول الله (ص) أنه قال: من كذب بألمهدی فقد كفر و من كذب بالدجال فقد كذب.

به نقل از انس ابن مالك از حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: كسیكه مهدی (عج) را تكذیب كند كافر است و هر كس دجال را تكذیب نماید محققا دروغ گفته.



[ صفحه 145]